Diagnose van hartfalen

In een vroeg stadium van hartfalen en bij goed behandelde patiënten met hartfalen is het mogelijk dat er geen klinische tekenen van hartfalen aanwezig zijn.

Structurele cardiale afwijkingen die wijzen op hartfalen worden meestal vastgesteld met echocardiografie. Deze kunnen bijvoorbeeld zijn:

een verminderde LVEF < 55%.
een gedilateerd linker atrium. In afwezigheid van VKF of significant kleplijden is dit een tekens van chronisch verhoogde LV vullingsdruk.
LV hypertrofie. Dit is een LV spierdikte > 12 mm.
tekens van verhoogde LV vullingsdrukken zoals bijvoorbeeld een E/E’ ratio > 9, pulmonale hypertensie (druk in de arteria pulmonalis > 35 mmHg in rust), …
stuwing of congestie van de vena cava inferior. Dit is een gedilateerde vena cava inferior, eventueel met verminderde inspiratoire collaps. Dit is een teken van een verhoogde CVD (centraal veneuze druk).

Gedilateerde cardiomyopathie. Normotroof en matig gedilateerd linker ventrikel spierdikte < 12 mm, eind-diastolische LV diameter > 50 mm).

Mitralisklepinflowpatroon (met Doppler) en beweging van de laterale mitralisklepannulus (E’, met TDI). Verhoogde LV drukken met E/A ratio > 1.5, verkorte deceleratietijd ≤ 160 ms, E’ < 8 en E/E’ > 14.

Flowsnelheid door tricuspidalisklepinsufficiëntie (met Doppler) voor meting van de druk in de arteria pulmonalis. Pulmonale hypertensie met piek flowsnelheid > 2,8 m/sec en berekende gradiënt 79 mmHg. Schatting van de pulmonalisdruk is 79 mmHg + CVD.

Gedilateerde vena cava inferior, indicatief voor een verhoogde druk in het rechter atrium (centraal veneuze druk, CVD).
Indien bewaarde ademhalingsvariatie bij inspiratie wordt CVD geschat op 10 mmHg. Indien verminderde ademhalingsvariatie: CVD 15 mmHg. Indien geen ademhalingsvariatie: CVD 20 mmHg.

BWGHF

Zoekresultaten

Diagnose van hartfalen

Zoekresultaten