Hartfalen wordt ingedeeld in drie groepen op basis van de meting van de linker ventrikelejectiefractie (LVEF). Dit is het percentage van de linker ventrikel (LV) inhoud dat bij elke contractie van het LV weggepompt wordt. Deze classificatie bepaalt in zeer grote mate hoe elke patiënt behandeld moet worden.
Op basis van evoluerend inzicht, wordt internationaal heden onderstaande classificatie gehanteerd:
De laatste jaren werd een extra groep gedefinieerd: HFimpEF, heart failure with improved ejection fraction, hartfalen met verbeterde ejectiefractie.
Afhankelijk van de onderliggende oorzaak kan hartfalen mits een correcte diagnose en behandeling reversibel zijn met een significante verbetering van de hartfunctie en verdwijnen van de symptomen van hartfalen. (Reversibele versus niet-reversibele oorzaken van hartfalen)
Patiënten met HFimpEF zijn patiënten met symptomatisch hartfalen met een baseline LVEF ≤ 40%, een ≥ 10 % stijging ten opzichte van baseline LVEF, en een tweede meting van LVEF > 40%.
Tegenwoordig erkennen we ook dat patiënten met een baseline-LVEF van 41-49% die een verbeterde LVEF hebben tot ≥ 50%, kunnen worden gecategoriseerd als HFimpEF.
Verder onderzoek hiernaar is volop lopende waarbij op heden reeds werd aangetoond dat bij verbetering van de LVEF de voorgeschreven hartfalen therapie niet altijd zomaar allemaal mag onderbroken worden aangezien daarna terug deterioratie de hartfunctie en evolutie naar symptomatisch hartfalen kan optreden.